Tybet to specyficzne i trudne do życia miejsce. Charakterystyczny jest surowy klimat górski. Miejscowe psy rasy chow-chow wykorzystywano, jako środek transportu w Tybecie. Psy omawianej rasy charakteryzują wytrzymałością na trudne warunki atmosferyczne oraz siłą. Psy mają dość długą sierść (10 cm) i bardzo grubą skórę, co ułatwia funkcjonowanie w trudnych warunkach klimatycznych Tybetu. Warto wiedzieć, że psy chow-chow są pierwotną rasą chińską, używaną głównie do polowań na wilki. Cechami, które pretendowały je do myślistwa były wspomniane wcześniej gruba skóra i długa sierść oraz zawziętość. Rasa znana jest od ponad 2000 lat. Opisana została opisana dopiero w 1903 roku przez American Kennel Club. Wspomniana rasa to doskonałe psy stróżujące, chociaż nie są tak szczekliwe, jak inni przedstawiciele ras stróżujących. Nie szczekają bez potrzeby, nie ujadają – są idealnym przyjacielem dla osób ceniących spokój i ciszę, które kochają psy. Można je nauczyć podstawowych komend, typu: siad, stój, waruj, przy nodze. Nie nadają się do specjalistycznego szkolenia – są zbyt uparte. Są to psy bardzo rodzinne –uwielbiają kontakt z właścicielem i jego rodziną, lubią wspólne spacery. Uwielbiają wycieczki w nowe miejsca, które dodają im wielu bodźców. Lubią zabawę, bawią się krótko, ale intensywnie i tylko wtedy, kiedy mają na to ochotę – nie lubią być do niczego zmuszane. Wymagają regularnego czesania, mają wrażliwe oczy i uszy oraz skłonność do alergii. Nie jest wskazana częsta kąpiel. Są właścicielami gęstego futra, ale pomimo tego nie powinny mieszkać przy budzie na dworze – są zbyt rodzinne i najlepiej czują się przy rodzinie. Wyglądają niczym małe lwy. Najczęściej mają umaszczenie: rude, czarne, białe, kremowe i niebieskie. Sierść jest dwuwarstwowa i bardzo puszysta. Charakterystyczną cechą tej rasy jest czarno-niebieski język, dziąsła i podniebienie. Niektórzy wielbiciele rasy uważają, że gęsta sierść tych piesków odstrasza (taka jest jej jedna z biologicznych funkcji). Zdaniem innych miłośników rasy gęsta sierść dodaje im specyficznego uroku. Chow Chowy chodzą na opuszkach palców. Tyle kończyny mają wyprostowane. Ogon mają zakręcony, przyległy do grzbietu. Jest psem bardzo inteligentnym, doskonałym obserwatorem otoczenia, chociaż piłeczek i patyków aportować nie lubi. Nie lubi krzyków i świetnie wyczuwa emocje swojego właściciela. I to zarówno te dobre jak i te złe. Jest, więc pomocny w bardzo wielu sytuacjach życiowych, co niejednokrotnie czyni go prawdziwym przyjacielem człowieka.