Jamnik

Jamniki to pochodząca z Niemiec rasa psów. Swą nazwę zawdzięczają niemieckiemu słowu Dachshund, którego etymologia wzięła się z połączenia słów borsuk i pies. Jamnika z borsukiem łączy zbliżony wygląd, a także fakt, że jest to rasa psów myśliwskich, wykorzystywana do tropienia zwierzyny zamieszkującej w norach.  Jamniki dzielą się na trzy podstawowe rodzaje. Wyróżniamy jamniki krótkowłose, szorstkowłose i długowłose. Podobnie jest również, jeśli chodzi o ich wielkość. Występują, więc jamniki królicze, miniaturowe i standardowe. Najczęściej spotyka się psy w kolorze czarnym podpalanym, lub rudobrązowym.  Ciekawostką są niezwykle rzadko występujące jamniki o maści czysto białej lub czarnej niepodpalanej.  Standardowa wysokość jamnika nie przekracza 25 cm, a długość dochodzi do 1 metra. W zależności od odmiany różna jest ich waga, a najcięższy jamnik standardowy waży do 10 kg. Przeciętnie dożywają 10 lat. Przy karmieniu jamnika należy pamiętać o kilku zasadach. Pies powinien mieć stały dostęp do wody. Można podać mu np. makaron z mięsem mielonym, czy startą marchewkę z jabłkiem. Z powodzeniem zje również kleik na mleku czy surową lub gotowaną rybę. Jeśli zdecydujemy się dać naszemu jamnikowi kość, pamiętajmy, aby unikać kości drobiowych, gdyż są zbyt cienkie i ostre i mogą powodować podrażnienia. Jamniki są psami bardzo ruchliwymi, a jednym z ich ulubionych zajęć, poza kopaniem i ryciem w ziemi, jest gonienie ptaków i mniejszych zwierząt. Są przy tym bardzo przyjacielskie i lubią zabawę z człowiekiem. Mają bardzo ostre zęby, o czym należy pamiętać, podczas zabaw. Na ludzi obcych często reagują warczeniem i głośnym szczekaniem, zaś do domowników bardzo się przywiązują. Ich przyjacielski charakter sprawia, że są bardzo dobrymi towarzyszami wypraw i spacerów. Jamniki bardzo potrzebują ludzkiej uwagi i zainteresowania. Mało, kto wie, że dla Niemców mają one znaczenie symboliczne i często pojawiają się w niemieckiej kulturze. Jamnik był m.in. oficjalną maskotką igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku. Jamniki bardzo dobrze radzą sobie zarówno żyjąc na otwartej przestrzeni, jak i ciaśniejszych pomieszczeniach. Z tego względu są dobrym wyborem dla osób mieszkających zarówno w domu w ogrodem, jak i w mieszkaniu w bloku. Wadą jamników jest ich nadmierna ruchliwość. Często wymaga to od właściciela szczególnej uwagi, zwłaszcza podczas spacerów czy próby tresury. Tresowanie jamników również nie należy do łatwych rzeczy i kosztuje sporo cierpliwości, ale uzyskane efekty w znaczącym stopniu ułatwią życie zarówno psu jak i jego posiadaczowi.